Den Do
Waar zijn die vreedzame zomeravonden heengevlogen,
wanneer onze werkersbevolking zich den zatyerdag - na den voltrokken
weekarbeid - in den lusttuin der papierfabriek verdrong, zich in
stilte rond den bebloemden kiosk schaarde en er de gouden klanken
om zoo te zeggen opdronk, die "den Do" uit den saxophoon
haalden?
Eerste en uitstekende solist der Harmonie onzer
fabriek, rijk begaafde muzieknatuur, vertolkte hij meesterachtig
als de groote operas en wanneer het publiek - nimmer moe hem te
aanhoren - op 't einde van het Concert, den jongen artist nog afsmeekte,
dan wierd Clijmans een ware nachtegaal en verrukte ons met het kundig
spelen van zijn toenmalig lijfstuk: "In 't Bosch".
In dien tijd betitelde men hem in 't algemeen
met den beteekenisvollen bijnaam "den Do", als men hem
met de toonladder vereenzelvigen, die in hem geboren was en die
hij zoo uitzonderlijk had wten in de schoone muziekoefening te brengen,
onder de leiding van allerlei voorname leeraars, als den onvergetelijken
kapelmeester Peter Benoit, die zoo geniaal onze moedertaal heeft
bezongen.
Midderwijl ging onze veelbelovende dorpeling met
rasse schreden vooruit in de muziekkunst en werd snel "meester
Josse", zijne beproefde kennissen en zijn talend mild rondstrooiende
aan eene machtige schaar leerlingen waarvan velen, op hunne beurt
aangename kunstminnaars zijn geworden en waarvan nu, in deze woelige
tijden, goede elementen hebben plaatsgenomen in onze zoo gewaardeerde
Regiments muzieken van 't Belgische leger.
Josse Clymns is niet alleenlijk een puike muziekbeoefenaar
gebleven: hij is een talent volle componist geworden, wiens gewrochten
ik, op die enge plaats, allen niet kan opsommen.
Herinnert u enkel, Willebroecksche lezers, zijne
sprekende gelegenheidscantate bij het inhuldigen van het stanbeeld
Louis De Naeyer, die als een meesterstuk aan ons nageslacht zal
overgeleverd worden. De geest van Josse trilt er van erkentelijkheid
voor hem die zijn steun was geweest en hem op den weg der faam had
geleid.
En nu in het intiem en lokaal samenleven, wie
en wat is vriend Josse?
Immer bereid zijnen kunstminnenden gloed ter beschikking
te stellen van al wat edel en lofweerdig is, bestuurder gehecht
aan een aantal onzer plaatselijke en vreemde maatschappijen en altoos
het maatstokje in d'hand, wanneer eene betooging zich ontvouwt,
't is eender op welk terrein van het Willebroecksch onophoudend
streven naar het betere.
Weinigen zijn er die de lessen van "den Do"
niet gevolgd hebben of dicht bij zijnen pepieter niet hebben gezeten,
en 't is slechts van gisteren geleden, dunkt mij, dat ik hem altoos
bezorgd voor zijne uitvoerders, gedurende de poos van het concert
hoorde vaderlijk spreken: "Jongens is de keel niet te droog?"
om daarna het slotstuk aan te pakken met de klassieke vermaning: "Wel
opgepast niet waar, en aan den trio hernemen wanneer er gebisseerd
wordt."
Met Josse Clymans werd er altijd gebisseerd!
...
Lees nog andere artikels over "Types van bij ons" in
de Willebroekse Kronieken (zie brongegevens hieronder)
Bron:
Willebroekse Kronieken ("Willebroeck aan 't front", Willebroek,
1986, nr. 1, krantje nr. 10)
|