|
Straatnaam
|
Adrescode
|
Fabriekstraat - Louis De Naeyer
|
WILFABRI_LDN_001
|
Louis De Naeyer (persoon)
- Hij werd geboren in Lebbeke op 3 december 1827 en overleed
in Willebroek op 16 februari 1902.
Hij was de zoon van Joannes Josephus Franciscus Frans De Naeyer
x Joanna Michiels.
- Volledige naam: Karel Lodewijk (Louis) De Naeyer.
- Hij trouwt in Willebroek met Alida Julienne Peeters op 12
april 1866.
Zij is een dochter van notaris Eduard Peeters.
- Louis De Naeyer en Alida Peeters worden ouders van Eduard
De Naeyer, geboren in Willebroek op 3 september 1867.
De jongen overlijdt op 8-jarige leeftijd op 30 oktober 1875
in Willebroek.
- Hij was een ondernemer en politicus.
Hij begint zijn carrière als ondernemer in Brussel: daar begint
hij in 1852 als handelaar in lompen voor papierfabricatie.
Hij richt een aankoopkantoor op voor alle Belgische papierfabrieken
in België.
- Op 3 december 1860 krijgt hij de toelating om in Willebroek
een fabriek op te richten die papierdeeg vervaardigt van stro.
In 1874 wordt aan deze "deegfabriek" een papierfabriek
toegevoegd.
In 1876 wordt een afdeling toegevoegd om stoomketels te bouwen.
- Hij richt ook nog fabrieken op in Prouvy (FR), in Rusland,
in Spanje en in Zuid-Amerika.
- Hij werd op 30 oktober 1866 in Willebroek verkozen als gemeenteraadslid,
en op 31 december 1875 schepene.
Op 3 januari 1882 wordt hij als dienstdoende burgemeester aangesteld,
om op 5 maart 1885 burgemeester van de gemeente te worden (tot
aan zijn dood).
- Hij overleed in zijn woning in Willebroek op 16 februari
1902, in aanwezigheid van zijn schoonbroers Americ en Georges
Peeters.
Hij wordt in Willebroek begraven op 20 febuari 1902
- Op 17 februari 1902 - slechts één dag na het overlijden
van Louis De Naeyer - wordt de gemeenteraad bijeengeroepen.
Hier wordt alles geregeld in verband met een "plechtige
begraving van den diepbetreurden Mijnheer De Naeyer".
Met eenparigheid van stemmen werd besloten dat " na
regeling dezer kwestie, ter nagedachtenis van den volksgeliefden
Burgemeester dezes borstbeeld in de raadzaal zal geplaatst worden
en dat de marktplaats voortaan de naam zal dragen van Louis
De Naeyerplaats"
Bron: "Louis De Naeyer, een monument"
(Karel De Decker, Uitg. Gemeentebestuur van Willebroek, 2005)
|
meer informatie over Louis De Naeyer als burgemeester vind je op de
pagina over de
burgemeesters
meer informatie over de grafkapel van Louis De Naeyer vind je op de
pagina van de
begraafplaats
Louis De Naeyer (1827 - 1902) - Grondlegger
van de industrialisatie in het Vaartland
In december 1860 werd door het gemeentebestuur
van Willebroek de hoop uitgedrukt, dat niemand zich zou verzetten
tegen de aanvraag van de heer Louis De Naeyer, koopman te Brussel,
die vroeg "... gemagtigt te worden tot het oprigten van een
papierfabriek, met twee stoommachines, op een stuk land gelegen
in de Kebbingen, tegen den oostzijdschen vaertdijk Wijk B nomber
474".
Louis De Naeyer stelde die vraag, net op het ogenblik
dat in ons land, zowel de politieke als de industriële revolutie,
er in volle expansie was.
...
Afkomst
Louis De Naeyer werd op 23 december 1827 als Karel
Lodewijk De Naeyer te Lebbeke in Oost-Vlaanderen geboren, waar zijn
vader Jan Frans De Naeyer (°Herffelingen 31 oktober 1781) als schrijnwerker-handelaar
gevestigd was.
...
Via Brussel naar Willebroek
Nadat Louis De Naeyer in 1858 te Brussel een handel
in lompen voor papierfabricatie had opgezet, richtte hij er een
aankoopkantoor op voor de papierfabrieken die België op dat ogenblik
telde.
...
Lees het volledige artikel in de Willebroekse Kronieken (zie
brongegevens hieronder)
Bron:
Willebroekse Kronieken ("Louis De Naeyer - Grondlegger van de industrialisatie
van het Vaartland", Karel De Decker, 1985, nr. 2)
|
Louis De Naeyer had inmiddels het plaatselijke
reilen en zeilen van zeer nabij leren kennen. Hij had zich tijdens
de gemeenteraadsverkiezingen van 30 augustus 1866 kandidaat gesteld.
Hij werd raadslid gekozen en kreeg daardoor vat,
zowel op de gemeenteraad als op het schepencollege.
...
Lees het volledige artikel in de Willebroekse Kronieken (zie
brongegevens hieronder)
Bron:
Willebroekse Kronieken ("Louis De Naeyer - Grondlegger van de industrialisatie
van het Vaartland", Karel De Decker, 1985, nr. 2)
|
Overlijden in 1902
Louis De Naeyer die door De Nieuwe Gazet één der
edelste zonen van het land werd genoemd "... die niet alleen
zijn groote geestesgaven aanwendde om de Belgische papiernijverheid
aan de spits van alle andere te zetten, maar die tevens zijn gansche
leven blijk gaf van edele gevoelens en ware Menschenliefde",
overleed op 16 februari 1902 in zijn woning te Willebroek.
...
Zijn schoonbroers Americ en Georges Peeters waren
getuige van het heengaan van Louis De Naeyer, "... nijveraar,
burgemeester van deze gemeente, commandeur der Leopoldsorde, vereerd
met het burgerlijk kruis van eerste klas, commandeur van de Orde
van het Erelegioen, ridder van de Orde van Frans Jozef van Oostenrijk
en ridder van de Orde van Isabella de Katholieke".
...
Het Handelsblad noemde hem "... één der bijzonderste
figuren van de Belgische nijverheidswereld, die als volksvriend
en beschermer der arbeiders, ver over de grenzen van ons land bekend
was."
...
Het "Aankondigingsblad" van Boom van
23 februari 1902 noemde hem "... een koning in de nijverheid
en in de menschlievende instellingen" die om die reden een
koninklijke begrafenis waardig was geweest.
...
Lees het volledige artikel in de Willebroekse Kronieken (zie
brongegevens hieronder)
Bron:
Willebroekse Kronieken ("Louis De Naeyer - Grondlegger van de industrialisatie
van het Vaartland", Karel De Decker, 1985, nr. 2)
|
Afbeeldingen
1880 - 1885
Twee foto's van Louis De Naeyer - waarschijnlijk gemaakt in de
tijd net voordat hij burgemeester werd.
Bron: WIL-BIB
|
De 100-jarige Vic De Maerschalck - die 59 jaar
bij De Naeyer werkte! - vertelde ons destijds ... "dat meneer
Louis, wanneer hij 's wxoensdags met zijn paardenvoiture naar het
station reed, om per trein naar de beurs van Brussel te gaan, nu
en dan voor de brug stond. Dan reed hij langs de vaart naar de spoorwegbrug,
ging bij de spoorweg staan, stak zijn stok op en ... liet de trein
stoppen!"
Op bovenstaande foto - die een herinnering van
vóór 1900 zou moeten zijn - zien wij Louis De Naeyer met hoge, witte
hoed en wandelstok.
Bron: "Willebroek in oude prentkaarten", Karel De
Decker, Europese Bibliotheek, Zaltbommel (NL), 1976
|
Het borstbeeld van Louis De Naeyer
Wanneer een genodigde of bezoeker voor de eerste
maal de sober gestoffeerde spreekkamer van het O.C.M.W. betreedt,
zo zal hij plots geconfronteerd worden met een opvallend serene
atmosfeer.
In een gedempt verlichte diepte verheft zich op
een piëdestal het blanke marmeren borstbeeld van Karel Lodewijk
De Naeyer, gebeiteld door Thomas Jules (Baron) Vinçotte.
...
Lees meer over dit onderwerp in het nummer van de Willebroekse
Kronieken hieronder vermeld.
Bron: Willebroekse
Kronieken: Het kunstpatrimonium van het O.C.M.W. te Willebroek,
Frans Verbraeck, 1993 - nr. 1
|
februari 1902
Tekst op het doodsprentje van Louis De Naeyer.
Bron: J. Lagaert - Brussel
|
Reeks postkaarten die naar aanleiding van de begrafenis van Louis
De Naeyer werd gemaakt, en uitgegeven werd in maart 1902.
Bron: foto's Th. Pauwels - Brussel
|
De dood van Louis De Naeyer had een nationale
weerklank.
De uitgeverij Pauwels besteedde er een reeks kaarten
aan.
Louis De Naeyer - die hier een volksvriend wordt
genoemd - overleed op 16 februari 1902 - hij was 74 jaar.
Karel De Decker heeft een boeiende levensbeschrijving
van deze figuur gemaakt. Ze werd uitgegeven als Willebroekse Kroniek
19985 - nr. 2.
Bron: "Beelden van toen", Staf Willems,
uitg. Het Streekboek, Nieuwkerken-Waas, 1987
|
Op 16 februari 1602 stierf Louis De Naeyer.
De heer Drijvers, directeur van het klooster der
Dochters van Maria, die de geestelijke vader van de AVV-VVK-gedachte
is, zei destijds dat ... "De Naeyer, of men die nu wilde bekampen
of bewieroken, een geniaal man als nijveraar was, een hoogstaand
durver op handelsterrein en een verre ziener op sociaal gebied.
Met zijn economische en maatschappelijke instellingen is hij de
staat voorafgegaan op de weg naar de hervormingen, die eerst lange
jaren na hem in de wetgeving werden opgenomen."
Bron: "Willebroek in oude prentkaarten", Karel De
Decker, Europese Bibliotheek, Zaltbommel (NL), 1976
|
einde februari 1902
De grafkapel van de familie De Naeyer op het kerkhof in Willebroek
op een postkaart van kort na de begrafenist.
Deze grafkapel is helemaal achteraan van de hoofdas van het Willebroekse
kerkhof gelegen.
Bron: "Louis De Naeyer, een monument"
(Karel De Decker, Uitg. Gemeentebestuur van Willebroek, 2005), WIL-BIB
|
meer informatie over de
grafkapel van
Louis De Naeyer
september 1905
Herinneringsprentje voor Louis De Naeyer, naar aanleiding van
de officiële inhuldiging van het standbeeld aan de Mechelsesteenweg,
te zijner ere.
Bron:
|
meer informatie over het standbeeld
van Louis De Naeyer
Fotokaartje van Louis De Naeyer, bestempeld als "weldoener
van Willebroek"
Vraag: is dit de voorzijde van het
doodsprentje van Louis De Naeyer.
Bron: Jan Termeulen (?) Phot. Uitgever - Antwerpen
|
Willebroek zou nooit geworden zijn wat het nu
is als Louis De Naeyer in 1860 niet doelbewust beslist had zich
in de toenmalige nog hoofdzakelijk landbouwgemeente te komen vestigen.
Hij was toen 33 jaar.
Deze veelomstreden figuur, "weldoener"
voor de enen - zoals op de kaart vermeld - (verlicht) despoot voor
anderen, is al bij al een pionier van formaat geweest die 40 jaar
lang zijn stempel op het plaatselijk gebeuren heeft gedruk, zowel
op economische als op sociaal vlak, en de locomotief is geweest
die de industriële trein in het Vaartland op gang heeft gebracht.
Bron: "Beelden van toen", Staf Willems,
uitg. Het Streekboek, Nieuwkerken-Waas, 1987
|
oktober 1905
Postkaart uitgegeven ter nagedachtenis van Louis De Naeyer.
Bron: Edit. F. Thomas - Baggermann
|
Louis De Naeyer - de filantroop
De fabriek draaide goed en bracht werk voor velen, ook al was
er geen wetgeving die de werknemers beschermde, ook niet bij letsels
die op de arbeidsplek werden opgelopen. Het was trouwens heel gebruikelijk
in die tijden, dat de oorzaak van het letsel zoveel mogelijk bij
de werknemer werd gelegd, en niet aan bij de werkmethodes van de
ondernemer.
Een eerste sociale wetgeving tegen onvoorziene werkongevallen
komt er pas in 1903 (één jaar na het overlijden van Louis De Naeyer).
Vakbonden moesten heel veel actie voeren om de veiligheid en de
gezondheid van de werknemers in de praktijk zoveel mogelijk te waarborgen.
Louis De Naeyer - die tot op het einde van zijn
leven zeer vijandig stond tegenover het groeperen van sociale macht,
beschouwde zijn werknemers als de productie-elementen die hij nodig
had.
Hij wist het ondergeschikte personeel aan zijn
fabriek te binden. Hij gaf blijk van zijn sociaal streven, door
voor hen een slagerij en een winkel in te richten, waar zij die
contant betaalden producten konden kopen aan prijzen die 30% lager
waren dan in de winkel in het dorp. ... In de bakkerij was het "dagelijkse
brood" voorhanden. De werknemer kon bovendien in de fabriekskeuken
een gezonde maaltijd gebruiken aan een zeer voordelige prijs.
Voor de kinderen van 6 maanden tot 6 jaar was
er opvang voorzien in de crèche, die in 1889 door Louis De Naeyer
en zijn dame als blijvende herinnering aan hun enig kindje werd
opgericht.
Meer informatie
over de crèche.
Bron: "Louis De Naeyer, een monument"
(Karel De Decker, Uitg. Gemeentebestuur van Willebroek, 2005)
|
|