Frankische
Rijk
In Austrasië wordt dit echter niet in dank afgenomen, en de aristocratie stelt zich meer afhankelijk op, met
de leiders Pepijn I de Oudere van Landen en bisschop Arnulf van Metz (614 tot 629). Ze beschermen hun bezittingen,
gelegen langs de Maas en verspreid in de Ardennen, maar lopen uiteindelijk over naar Chlotarius II.
Pepijn I bekleedt de functie van hofmeier van Austrasië (=hoofd van de vorstelijke huishouding).
Het rijk wordt herenigd in het "Edictum Clotarii", waarin Chlotarius verplicht wordt om de koninklijke beambten
te kiezen uit de grootgrondbezitters van de graafschappen. Elk van de kernlanden (Austrië, Neustrië en Bourgondië)
krijgen een zekere vorm van onafhankelijkheid, en worden elk geleid door een hofmeier. Deze heeft de leiding van
het hof en van de adel.
|
Byzantium
- Sassaniden
Koning Khosroë II (Chosru II) verovert Jeruzalem. Hij wordt door de Oostromeinse of Byzantijnse keizer Heraclius
teruggedreven. Hij breidt zijn rijk verder uit tot Egypte.
|