Het ontstaan van de vakbond
Als gevolg van de lage lonen en de slechte werkomstandigheden
heerste er een sterke misnoegdheid.
Bij De Naeyer werd onder anderer 1,50 tot2 frank
voor 11 tot 12 uur werken betaald.
Ongevallen deden zich voor met de regelmaat van
de klok.
De ingeweken Waalse arbeiders maakten zich deze
misnoegden tot kameraden en er werd afgesporken een syndicaat en
een ziekenbond op te richten.
Zo werd er een "Bond der Willebroekse Metaalbewerkers"
gevestigd in de herberg "Au Pont du Portugal" op de Veert,
in de nabijheid van "den IJzeren".
In 1887 telde deze bond 63 leden en er was veel
moed voor nodig om lid te worden en te blijven van het socialistische
syndicaat, vooral voor de arbeiders van De Naeyer.
Desondanks noteerde men in 1901 reeds 250 leden.
Het nieuwe vaandel van de bond werd ingehuldigd
op 8 september 1907.
In De Werker werd een oproep gedaan om massaal
aaanwezig te zijn.
In 1914 werden 345 betalende leden geteld.
...
De oprichting van een ziekenbond
In De Werker van 15 mei 1887 verscheen een bericht
over een ziekenbeurs waarbij men kon aansluiten.
Deze beurs was eveneens gevestigd in de bovengenoemde
herberg "Au Pont du Portugal" bij Louis Volkaert.
Ook hier liep het niet van een leien dakje, want
op 25 november 1894 zag in de herberg "La Renaissance du Parma"
een nieuwe ziekenbeurs het licht.
Bij deze stichting waren slechts 9 leden, aantal
dat spoedig opliep tot 40 en zelfs tot 350. Tot 22 april 1900 bleef
de ziekenbeurs vrijwel onpartijdig. Door een stemming onder de leden,
werd ze toen omgevormd tot een socialistische ziekenbond.
Uit vrees voor broodroof verlieten daarop een
150-tal leden - meestal tewerkgesteld bij De Naeyer - de bond.
Op 22 augustus 1900 telde deze socialistische
ziekenbond "Broederlijke Ondersteuning" van Wilelbroek
nog slechts 180 leden.
...
Lees het volledige artikel in het tijdschrift Vaertlinck (zie
brongegevens hieronder)
Bron: TS-VRTL (2011 - nr. 4, "De sociale ontwikkeling
in de papierfabriek Louis De Naeyer, Jean Merckx)
|