In de tweede helft van de 19de eeuw werd er in
verschillende grootsteden een beenhouwersbond opgericht. Dit om
de belangen van de beenhouwers te verdedigen.
Het slachten en verkopen van vlees gebeurde op
dezelfde locatie. Door de beperkte hygiënische toestanden vormden,
vooral in de zomermaanden, de reukhinder en het ongedierte een probleem.
Het verzamelen van de runderhuiden en de verkoop
ervan tegen de beste prijzen was een pluspunt voor de beenhouwers
om zich aan te sluiten bij een beroepsvereniging.
Ook werd de noodzaak aangevoeld om met één stem
de belangen van de beenhouwers te verdedigen in een Nationale veroepsvereniging.
...
De Beenhouwersbond van Willebroek en Omstreken
telde einde de 19de eeuw en tot in de jaren '40 van de 20ste eeuw
meer dan 100 leden, een record als men dit vergelijkt met de huidige
situatie van zelfstandige beenhouwers in Willebroek en de ons omringende
gemeenten.
...
Deze beroepsvereniging werd gesticht in 1902 onder
impuls van Jos Ragheno, die ook de eerste voorzitter werd. Medestichters
waren destijds o.a. Henri Rottiers, Louis Reyniers, August Pintens,
Karel Hoofd.
De heer Henri Rottiers volgde later Jos Ragheno
op als 2de voorzitter.
...
In de kiezerslijsten van 1906 van Willebroek vindt men de namen
terug van de beenhouwers / slagers in Willebroek (zie het artikel).
...
In het 100-jarig bestaan van de bond waren volgende
beenhouwers voorzitter van de vereniging:
- 1902 - 1920 Jos Ragheno
- 1920 - 1936 Henri Rottiers
- 1936 - 1970 Jan Hoofd
- 1970 - 1976 Jan Hens
- 1976 - 2000 Werner Hens
- 2000 - 2005 Marc Verlinden
In 2005 werd de vereniging ontbonden.
Lees het volledige artikel in het tijdschrift Vaertlinck (zie
brongegevens hieronder)
Bron: TS-VRTL (2010 - nr.1, "De Beenhouwersbond
van Willebroek en Omstreken", Eric Van Winghe)
|