oktober 1960
Victor De Maerschalck werd op 27 oktober 1860
in "de Rijkenhoek" te Bornem geboren.
Hij was de eerste Willebroekse 100-jarige sinds
mensenheugnis. Dit feit werd in 1960 dubbel en dik gevierd.
Victor De Maerschalck kwam - als 12-jarige knaap
- bij weverij Pintens in dienst. Teon hij 14 was, ging hij werken
in de brouwerij van Hugo Brijs, waar zijn oudere broer al werkte.
Hij was er van 5 uur 's morgens tot 8 uur 's avonds aan
een dagloon dat 1,60 fr bedroeg.
In 1879 kwam hij op De Naeyer terecht, waar één
werkdag 12 uren hard werken betekende. 's Zondags moest men
vrij dikwijls 21 uren aan de slag, wat 3 tot 3,50 fr per
dag opleverde, met "voetreizen" van Bornem uit naar Willebroek
toe, die er als goedkoop verplaatsingsmiddel graag werden bijgenomen.
In 1880 liet Victor zich - met nummer 81 - soldaatje
loten. Hij klopte de dienstjaren bij de Grenadiers in Brussel en
wisselde in 1883 zijn soldatenspullen voor de werkkledij van De
Naeyer, waar hij gedurende 55 jaar zonder onderbreking aan
de soda-ovens zou staan. Dit hield in dat hij met een kruiwagen
van 100 kilo, 200 tot 250 kg soda van de oven naar de
molen moest vervoeren. Heel in den beginne werd die hete massa direct
in de kruiwagen gekapt, wat veel slijtage met zich bracht. Tot Victor
De Maerschalck op de verhelderende gedachte kwam, die hete sodat
in speciaal daarvoor vervaardigde bakken te laten koelen, vooraleer
deze per kruiwagen naar de molen werden vervoerd.
Victor De Maerschalck heeft in totaal 59 jaar
bij De Naeyer gewerkt. Hij heeft er nooit één straf opgelopen.
Hij was op 14 december 1887 met Henrica Jansegers
te Bornem in het huwelijksbootje gestapt. Zij schonk hem 8 kinderen,
van wie de eerste vier in Bornem en de andere vier in Willebroek
werden geboren. Hij woonde op de Dendermondsesteenweg, de Schoolweg,
de Nonnenvijverstraat en op enkele andere plaatsen, al zou hij later
in de Guido Gezsellestraat 14 - bij zijn dochter Josephine - van
een kalme levensavond genieten. Hij werd er als een koning bediend.
Hij verkreeg er rust, na een leven van veel werken en van weinig
slapen.
Hij ontsliep in het voorjaar van 1962, na op een
enige manier door de Willebroekse bevolking gevierd geweest te zijn
met een gelegenheidsstoet en een ontvangst op het gemeentehuis.
Victor De Maerschalck zei altijd dat hij 150 jaar
zou zijn geworden, indien hij in dezelfde omstandigheden had kunnen
werken als de huidige arbeiders dat kunnen. Een eigen wijsheid,
die hij nooit heeft kunnen bevestigen.
Bron: "Kent u ze nog... de Willebroekenaars?"
(Karel De Decker, Edit. Europese Bibliotheek - Zaltbommel, NL, 1977)
|