Door het raadplegen van bepaalde bronnen (parochieregister, burgerlijke stand, bevolkingsregister, militieregister, enz...) stelt men eerst een zakelijke stamboom op.

Die bevat gegevens zoals voornaam, geboorte-/doopdatum, huwelijksdatum, overlijdensdatum, enz...

De zo samengestelde lijst vormt de ruggegraat van de geschiedenis van een familie.

Er zijn immers nog veel meer gegevens terug te vinden, die een stamboom interessant en leesbaar maken. Men zoekt dan bijv. ook naar beroepen, eigendommen en woonplaatsen. Ook oude foto's, krantenknipsels en doodsprentjes worden verzameld.

De studie van ons voorgeslacht geeft niet alleen persoonlijke voldoening, maar leidt ook tot een sociaal inzicht en culturele verrijking.

Immers, om het leven van een betovergrootvader te kunnen begrijpen, moet men ook de historische en economische achtergrond en de plaatselijke cultuur kennen. Daarom is het noodzakelijk de geschiedenis van het bewuste dorp en de streek te kennen. Vooral voor Vlaanderen en Nederland is dit een uitdaging. Bijna nergens in Europa zijn zoveel oorlogen uitgevochten als in de Nederlanden. De omgeving beïnvloedde - net als nu - sterk het leven van onze voorouders. Wie was er aan de macht? Was er een opstand of misschien hongersnood in de streek waar zij woonden?

Een genealoog moet dus op de hoogte zijn van de geschiedenis van de Nederlanden.

Hij of zij houdt zich ook bezig met heemkunde, de plaatselijke geschiedenis. Om de inhoud van notariële akten en testamenten te kunnen begrijpen is enige kennis van oude maten, gewichten en munten zeer nuttig. Komt men een interessant wapenschild of blazoen tegen, dan wordt studie van heraldiek noodzakelijk. Oude teksten vormen dikwijls een probleem: een cursus "Oud Schrift" kan hieraan verhelpen. Men moet ook wat keukenlatijn en Frans kennen om de inhoud van de akten te begrijpen.