Vooruitgangsstraat

WILVOORT_050

Huisnummer

Uitbater(s)

Leopold De Vleeshouwer

Toenaam

Pol Pasoep

Telefoonnummer

-

Informatie

Leopold "Pol Passoep" was één van de 100-jarigen die in de gemeente uitgebreid gevierd werd in november 1973 (zie foto's hieronder).

Hij was gehuwd met M. Van den Eede - zij overleed voor 1950.

Zijn laatste jaren bracht hij door in woonzorgcentrum Berkenhof (Westzavelland nr. 42).

Bron: BK-KDD, KL-1952, KL-1962

Huisnummer

Uitbater(s)

Frans De Vleeshouwer x Jeanne Verdickt

Toenaam

-

Telefoonnummer

-

Informatie

27 december 1985

Frans De Vleeshouwer en Jeanne Verdickt vieren hun gouden huwelijksjubileum (50 jaar) op dit adres.

Vraag: was Frans zelfstandige smid, of werkte hij in loondienst?

Bron: GEM-PUB, KL-1952, KL-1962, KL-1969

Leopold De Vleeshouwer of Pol Pasoep zoals hij de volksmond werd genoemd, werd op 24 november 1873 te Willebroek geboren.

Toen hij 13 was werkte hij bij een metsersbaas. Al vlug voegde hij zich bij het legertje werknemers van De Naeyer.

Hij stierf op 28 januari 1975 in OCMW-rustoord Berkenhof

Bron: "Louis De Naeyer, een monument" (Karel De Decker, Uitg. Gemeentebestuur van Willebroek, 2005)

november 1973

Leopold De Vleeshouwer - oftewel Pol Pasoep, zoals hij in de volksmond genoemd werd - werd op 24 november 1873 te Willebroek geboren. Hij stierf er op 101-jarige leeftijd op 28 januari 1975.

Hij werd een goed jaar voordien op een grootse manier gevierd en gehuldigd. Burgemeester Jan Van Winghe overhandigde hem te deze gelegenheid, in naam van de ganse bevolking, een in een omslag gesloten gift, die hij vergezelde van een spraakwaterval vol gulle wensen.

Pol De Vleeshouwer kreeg de naam "Pasoep" door toedoen van zijn grootvader. Die was - aldus Pol - nog "kommisjonair" bij een notaris geweest. Toen die commissionair op een keer een boodschap deed, kwam de notaris mee naar buiten. "Opegepast he! Pasoep he! Dat ge't goed doet!" zei die man. Een viertal vrienden die naar het werk trokken, hadden dat gehoor. De mannen riepen telkens wanneer zij grootvader De Vleeshouwer zagen: "Pasoep, he! Pasoep zulle!", en het is Pasoep gebleven.

Pol werd - toen hij 13 jaar was - bij een metsersbaas tewerkgesteld. Hij verdiende er 13 centiemen per uur, al vervoegde hij zich vlug bij de schare die drukdoende was bij De Naeyer. Over die tijd - toen het "papiermaken" de nodige "courage" vergde - vertelde Pol me met smaak. Hij was er trouwens niet zomaar de eerste de best, vermits hij 40 jaar lang "conducteur" is geweest.

Hij woonde tijdens de jaren waarin hij bij De Naeyer werkte in een huizeke van zijn baas, die hij had gekend.

Op een keer vertelde Pol, hadden enkele jonge gasten van zijn ouderdom met de duiven een vette prijs weten te winnen. Dat werd meteen de gelegenheid om vlak voor één van die huizekes, naast het boerderijtje van Dries van Amelie van Bettekens een vaatje bier af te steken. Toen het gezelschap goed en wel aan de drank was, arriveerde Louis De Naeyer zelf.

"Wat is dat hier met jullie?" vroeg hij boos.

"Wij hebben een vaatje bier gekregen van de duivenmelkers, die verleden zondag een goeie prijs hebben gewonnen," antwoordde iemand uit het gezelschap.

"Voilà!" zei de baas en hij trapte het vaatje lukraak de gracht in. De dag nadien kregen ze met zijn allen twee frank boete, want wie had gedronken kon in die tijd onmogelijk op volle kracht zijn dagtaak verrichten.

Pol De Vleeshouwer werd 100 zonder het zelf te weten. Als het een goed was, had hij veel smaak.

"Patatten met stoempkarbonade" was zijn lievelingskost.

Pol stierf in "Berkenhof", waar hij gedurende de laatste jaren van zijn lange leven nog zeer gelukkige momentan had meegemaakt.

Bron: "Kent u ze nog... de Willebroekenaars?" (Karel De Decker, Edit. Europese Bibliotheek - Zaltbommel, NL, 1977)