Jan Van Linden is als koster met de Sint Niklaasparochie
meegegroeid. Hij maakte er de pastoors Emsens, Cleymans, Van Lommel,
Mol, Schwagten en Johnson mee en hij had op elk van deze "geestelijke
leiders" een eigen kijk.
Jan werd op 8 januari 1914 op de Rijweg te Ruisbroek
geboren. Hij verhuisde met het ganse gezin naar de Breendonkstraat.
Hij liep lagere school te Breendonk, en ging later naar het Onze
Lieve Vrouwecollege te Boom.
Hij zou echter in het Diocesaan Instituut voor
Kerkmuzek te Mechelen, dat onder leiding stond van kanunnik Van
Nuffel, zijn échte roeping vinden. Hij werd er... koster-organist!
Hij speelde, toen in 1932 de parochie van de Helige
Familie te Willebroek werd gesticht, op vraag van pastoor Hendrickx
zijn allereerste mis.
Op 5 oktober 1935 werd hij door de heren van de
kerkfabriek van Willebroek - St. Niklaas tot opvolger van de pas
overleden koster Felix Van Gelder aangesteld.
Op 3 januari 1938 trouwde hij met Mathilde Hoofd.
Hij werd één maand later naar het leger gestuurd.
Eenmaal thuis, begon hij met kaarsen, olie en
wierook de streek af te rotsen en nam hij drukwerken aan om zo -
op een gelukkige manier - met zijn even gelukkige gezin door het
leven te zeilen.
Hij vond in pastoor Cleymans een begrijpende vriend,
die hem aanraadde met een eigen drukkerij te beginnen, die hij er
- als broodwinning naast zijn pover betaald kostereschap, gemakkelijk
bij kon nemen.
Ondertussen was pastoor Cleymans verongelukt en
werd Jan Van Linden gemobiliseerd en op 1 april 1939 met onbetaald
verlof gestuurd.
Hij bleef echter van dat eigen drukkerijtje dromen
en dat kwam er, na de bevrijding. Hij kocht in Brussel een occasiemachine,
die hij "Modestje" noemde. Hij haalde bij de door vliegende
bommen geteisterde drukkerij Buschmann te Antwerpen, twee letterboxen
en oud lood, dat hij voor gloednieuw lettermateriaal wist te ruilen.
Hij volgde lessen in de "drukkunst"
aan de Technische Scholen op de Melaan te Mechelen en hij bekwaamde
zich, met de moed die hem eigen was en die hem heeft gekenmerkt,
tot een drukker die mee kon met zijn tijd.
Hij was en hij is tot op 1 augustus 1974 - de
dag van zijn dood - die unieke Jan Van Linden gebleven, die met
zijn eigen beperktheid tot een merkwaardig man en tot een even markant
koster was uitgegroeid.
Bron: "Kent u ze nog... de Willebroekenaars?"
(Karel De Decker, Edit. Europese Bibliotheek - Zaltbommel, NL, 1977)
|