Dokter Persoonslaan

WILDPERS_000_BRUG

Huisnummer

Uitbater(s)

-

Toenaam

-

Telefoonnummer

-

Informatie

Nadat het sas in het centrum van Willebroek werd verwijderd, en nadat de wipbrug aan de Nieuwstraat beschadigd werd door bombardementen in WO II, werd een vaste noodbrug over het kanaal gelegd. Er werden plannen gemaakt voor een nieuwe brug.

Deze werd gebouwd in de periode 1947 tot 1952, en werd gemaakt doe "den IJzeren" (s.a. de Construction et des Ateliers de Willebroeck).

Op 5 mei 1952 wordt de brug officieel ingehuldigd door minister van Openbare Werken Oscar Behogne - vanaf dan was er opnieuw scheepvaart mogelijk op het zeekanaal Rupel-Brussel.

Op 10 juni 1992 wordt de brug geklasseerd als industrieel erfgoed.

In 2008 werden de kabels en het brugdek vernieuwd, en veranderde de kleur van legergroen naar azuurblauw.

De naam "Vredesbrug" is afkomstig van het feit dat de 11th Armoured Division van het Britse leger in 1944 het kanaal volgde op weg naar Antwerpen.

Doordat deze brug tot de aanleg van de ringweg rond Willebroek de enige manier was om het kanaal over te steken, moest de brug vaak worden opgehaald. Meerdere keren per dag stond er dan een lange rij wachtende auto's. Dit gebeuren leidde tot de troetelnaam Brug der Zuchten, waarover zelfs liedjes werden gemaakt (zie links hieronder).

Bron: Wikipedia, Youtube (zie hieronder), BK-KDD, BK-SW

Er werden tal van plannen gemaakt, het één al makkelijker uitvoerbaar dan het andere.

Hieronder het plan van een viaduct-brug, daterend van  oktober 1941.

Type brug: verhoogde dubbele wipbrug met op en afritten.

Vrije doorvaarhoogte: 5,1 meter.

Oprit oostzijde: begint ter hoogte waar zich nu ongeveer busgarage Nuyens bevindt.

Oprit westzijde: begint op het pleintje, ter hoogte van de jongensschool.

Het viaduct zou gebouwd worden tussen de Dr. Persoonslaan en de Nieuwstraat.

Het plan werd echter in 1946 definitief afgevoerd. Het plan werd waarschijnlijk zelfs nooit publiek vertoond.

Bron: WIL-INFO, Gemeente Archief Willebroek, Eric Van Winghe

Enkele jaren geleden wijdde ondergtekende onder auspiciën van de toenmalige NV Zeekanaal en van het gemeentebestuur van Willebroek een bescheiden publicatie aan "de bug van Willebroek".

De ontwerper van deze brug konden we toen niet achterhalen.

Vinden we de ware toedracht daarover bij onze buren "de Hollanders" terug?

Onze onophoudelijke zoektocht leverde recent alvast enkele nieuwe bevindingen op.

Lees het volledige artikel in het tijdschrift Vaertlinck (zie brongegevens hieronder)

Bron: TS-VRTL (2010 - nr. 1 - nr. 2, "Het mysterie van onze Brug der Zuchten", Kevin Polfliet)

1947 - 1948

Voorbereidingen en stellingen om de brug te bouwen.

Bron: Eric Van Winghe, Joachim De Pauw

± 1948-1949

De brug in opbouw, gezien van op de toren van de Sint Niklaaskerk.

Op de voorgrond duidelijk herkenbaar: het gebouw van de Generale Bank.

Bron: archief Tony Brems

± 1951

De brug begint meer en meer vorm te krijgen.

Bron: archief Tony Brems

juni 1951

De ijzeren constructie wordt gemaakt en geplaatst door de mannen van "den IJzeren".

Sommige onderdelen worden in de ateliers gemaakt en over de weg aangevoerd. Om de boogconstructie van de brug te kunnen maken wordt er centraal een constructietoren gebouwd.

Bron: Eric Van Winghe, Joachim De Pauw

1951

Op het einde van de werken is de brugconstructie klaar, en is het wachten op het bewegende wegdek.

Bron: ?

± 1952

Het brugdek ligt klaar op de oostelijke kanaalover, om daarna op z'n plaats gebracht te worden (zie hieronder).

Bron: archief Tony Brems

1952

Aanvoer van het brugdek over het water, op weg naar de brugconstructie.

Bron: Eric Van Winghe, Joachim De Pauw.

1952

De verdere afwerking van het bewegende brugdek.

Bron: Eric Van Winghe

Op 5 mei 1952 wordt de Vredesbrug officieel ingehuldigd.

Een fregat van de marine vaart onder het volledig opgehaalde brugdek, waardoor een vrije doorvaart van 35 m beschikbaar is.

Bron: ?

De brug der zuchten...

Zoals Venetië heeft ook Willebroek zijn brug der zuchten.

Op maandag 5 mei 1952 werd dit kunstwerk plechtig ingehuldigd door Minister van Openbare Werken Behogne (foto linksboven).

Dat er veel volk kwam kijken bewijst de foto rechtsboven.

Hoe dikwijls hebben wij er al niet voor gestaan, maar in ons hart zijn wij eigenlijk ook een beetje fier op "onze brug".

Zij laat ons een ogenblik verpozen in deze jachtige tijden, en geeft ons gelegenheid tot wat menselijk contact met andere "sukkelaars" die ook even moeten wachten.

Bron: "Beelden van toen", Staf Willems, uitg. Het Streekboek, Nieuwkerken-Waas, 1987